Mnie zachwyciło Promieniowanie Ojcostwa Karola Wojtyły.

Fragment dramatu, który pomaga mi żyć moim J 15, 13 i umierać:

Ja skupiam w sobie PROMIENIOWANIE OJCOSTWA - i obumieranie ojcostwa:

kiedy rodzi się dziecko, ty rodzisz się w nim na nowo - i ja raduję się z tych narodzin.

A zarazem - Adamie, Adamie - ja pragnę, abyś w nim obumarł. Pragnę twojej śmierci - i tym pragnieniem trafiam w sam zaczątek życia. Masz do mnie o to żal - dlatego pojąć nie możesz mojej ku tobie miłości. Jest to miłość, która cię przerasta, a ja stale z tą właśnie miłością do ciebie powracam: do ciebie i twoich dzieci powracam ze śmiercią Oblubieńca.

Ty bronisz się przed nią. 

Mój Oblubieniec nie chce pozostać w swej śmierci samotny!

...i zachwycił ostatni List do Kapłanów na Wielki Czwartek z 2005 roku, gdzie bł. Jan Paweł II pisze, że każdy kapłan otrzymał Istnienie. To Istnienie darowane, sprawia, że życie kapłana ma sens, jeśli potrafi on uczynić z siebie dar...

Moje małe zachwyty...
Dziękuję !